W 'urządzeniu' do lutowania wafli wprowadziłem drobne poprawki.
Odrąbałem przyklejone kropelką poprzednie dwie deseczki i zastąpiłem je
nie-przyklejonym kawałkiem drewna, w którym zrobiłem precyzyjnie dwa
rowki utrzymujące mi taśmy.
Zauważyłem, że wafle po przylutowaniu taśmy od góry wyginają się w literkę U, tak więc jak leżą na stole to ich dwa boki zaczynają odchodzić ku górze. Przed lutowaniem jest to odwrócone U (ramiona ku dołowi), ale po przylutowaniu górnej taśmy coś je jakby 'ściągało' i wyginają się w zupełnie odwrotną stronę (ramiona U ku górze).
Pomyślałem sobie, że jest to coś nienaturalnego, iż je tak 'ściąga'. Tak więc od teraz pod środek każdego wafla wkładałem kilka razy poskładaną kartkę papieru tak, aby spowodowały lekkie jego wybrzuszenie. To powinno utrzymać wafel w wygięciu zastanym, a więc odwrócone U. Górę przykrywam wyciętą tekturką, która zasłania więcej jak pół wafla przed różnymi pracami na górze (a to się dotknęło wafel palcem, a to coś się nad nim przenosiło i spadło, a to coś przeszorowało grotem...). Na tekturkę stawiam jakieś obciążenie, które przyciska wafel, a ten mając pod sobą bardzo drobne uniesienie (w postaci papieru) pozostaje w pozycji odwróconego U (oczywiście jest to bardzo mały stopień wygięcia).
Co prawda ta technika nie doprowadziła do tego, że wafle po lutowaniu są idealnie proste, ale widzę, że zniwelowałem trochę ich przeciw-wygięcie powstałe po lutowaniu górnym.
Uwaga, jest to zabawa dla zaawansowanych użytkowników wafli gdyż jak wiadomo ... wafle są baardzoo kruche !
Zauważyłem, że wafle po przylutowaniu taśmy od góry wyginają się w literkę U, tak więc jak leżą na stole to ich dwa boki zaczynają odchodzić ku górze. Przed lutowaniem jest to odwrócone U (ramiona ku dołowi), ale po przylutowaniu górnej taśmy coś je jakby 'ściągało' i wyginają się w zupełnie odwrotną stronę (ramiona U ku górze).
Pomyślałem sobie, że jest to coś nienaturalnego, iż je tak 'ściąga'. Tak więc od teraz pod środek każdego wafla wkładałem kilka razy poskładaną kartkę papieru tak, aby spowodowały lekkie jego wybrzuszenie. To powinno utrzymać wafel w wygięciu zastanym, a więc odwrócone U. Górę przykrywam wyciętą tekturką, która zasłania więcej jak pół wafla przed różnymi pracami na górze (a to się dotknęło wafel palcem, a to coś się nad nim przenosiło i spadło, a to coś przeszorowało grotem...). Na tekturkę stawiam jakieś obciążenie, które przyciska wafel, a ten mając pod sobą bardzo drobne uniesienie (w postaci papieru) pozostaje w pozycji odwróconego U (oczywiście jest to bardzo mały stopień wygięcia).
Co prawda ta technika nie doprowadziła do tego, że wafle po lutowaniu są idealnie proste, ale widzę, że zniwelowałem trochę ich przeciw-wygięcie powstałe po lutowaniu górnym.
Uwaga, jest to zabawa dla zaawansowanych użytkowników wafli gdyż jak wiadomo ... wafle są baardzoo kruche !
Jak to wygląda na zdjęciach ?
Pod tym waflem znajduje się kawałek kartki złożonej kilka razy. Leży ona dokładnie pod środkiem wafla od góry ku dołowi (a więc nie równolegle do widocznych ścieżek tylko prostopadle). Po dociśnięciu wafla jego lewa oraz prawa strona będzie skierowana lekko ku dołowi - uzyskam więc małe anty-U.
 Nakrywam wafel tekturką po to aby go zabezpieczyć przed przypadkowym uszkodzeniem/dotknięciem podczas różnych prac nad nim.
 Kładę dwie dodatkowe, małe tekturki.
 Na to kładę jakieś obciążenie, w tym przypadku kamień.
 Tutaj pojawiła się taśma oraz przesunięty pomocnik do jej trzymania.
Taśma włożona do pomocnika.  Wafel posmarowany topnikiem, taśma w pomocniku, można lutować.  |